22 Şubat 2010 Pazartesi

YOL ALMANINDA BİR YORDAMI VARMIŞ

        
          Geçen hafta o kadar yoğun geçti ki , işe git eve gel derken rutine bağladım kendimi. Hafta sonu hazır hava güzelken bir dolaşayım dedim semtimin caddelerini. Yağmur sonrası havanın sıcaklığına aldanıp insanlar sokaklardan taşıp caddelere boşalıyordu o kadar kalabalıktı sokaklar  işte gerisini siz düşünün. 
Normal bir insan gibi yürüyorum hiç bir tuhaflık yok halimde ama insanlar üzerime üzerime nasıl geliyor anlatamam!  Sokağın sonunu tam çıkmıştım ki , bir teyze gördüm karşımda  bana doğru geliyor sol taraf sıkışıktı sağa kaydım yol vermek için rahat geçsin diye. Teyzede aynı anda sağa yöneldi.İstem dışı yol vermek amacıyla bende sola yöneldim mecburen, bu seferde güzel teyzem sola yönelmez mi? Dayanamadım,
   ''Buyur teyzecim lütfen buradan geç'' dedim.Usulca geçti gitti. Bende hiç arkama bakmadan yoluma devam ettim. 
 5 dak yürüdüm derken orta yaşlarda bir adam karşıdan bana doğru geliyor gayet net görüyorum. Derken sağından geçip gitmeye niyetlendim oda sağa yöneldi, sağda kaldım durdum bekledim 
ki, artık tecrübeliydim.Hiç istifini bozmadan suratıma bakınca sol tarafıma yöneldim tam  hızımı almıştım yanından geçiyordum ki,
oda sola yöneldi ! 
Yuhhh dedim kendime,ben mi yürümeyi unuttum yoksa insanların bugün birbirlerine yol veresimi gelmişti?
     Duyarlılık güzeldi ama caddenin sonu görme mesafesindeyken yol alamamak çok enteresandı. 10 dakkikada karşılaştığım ikinci yol alamama çabasının 3.versiyonunu görmeye artık tahammülüm yoktu.
         Adımlarımızı aniden ufaltarak sağa sola ceylan gibi sekerek birine yol vermek, diğer tarafında bu kibarlık teşebüsüne istemdışı aynı şekilde  karşılık vermesi sonucunda iki tarafın da birbirlerine yol hakkı tanıyıp ama tanınan bu haktan bir türlü yararlanaması ne kadar acıydı ! 
Yerinde sayma eyleminden  birazcık sonra,olayın esas kahramanlarının  birbirlerine  gülümseyerek, zafer kazanmış edasıyla diğerini teğet geçip gidişiyle olayın son bulması,çoğu zaman şahit olduğumuz anlık iletişimlerdir. 
Sen karşısındakine yol verirsin meğerse o an  onunda sana yol veresi gelmiştir. O anda ikimizde farklı düşünerek başya yönlere doğru yönelsekte o an  saniyelik öyle bir şey olur ki, ikimiz yine aynı tarafa doğru hamlede bulunup bu gidişe git diyemeyiz de hep orda kalan oluruz. Gülüp geçeriz o şaşkın halimize öylece yolumuza kaldığımız yerden devam ederiz etmesine de! İşte o anlık gülümsemenin tadı her ne kadar karşında ki kişinin niteliğinde anlam bulsada,
günlük karşılaşılan bu eylem nedense her defasında tuhaf gelmiştir bana.





16 yorum:

đerkenαя dedi ki...

Esselamü aleyküm..
Yazınız çok güzeldi, kaleminize sağlık..
Bu durumla sık sık karşılaşan biri olarak nefret ediyorum :D
Ben vermişim işte efendice geç git neden kalabalık ediyorsun dimi, yok olmaz illaki oda yapacak :D
Birde konumuzla alakası yok ama bu aralar sokakta tüküren insan sayısında bariz bir artışmı var yoksa banamı öyle geliyor. Bunu yapan insanlara sesleniyorum burdan hiç hoş değil tamamen mikrop yuvasına çeviriyorsunuz sokakları, zaten hergün binbir türlü hastalık çıkıyor, lütfen birazdaha özen gösterelim..
Kalabalık ettim baya yol alsam iyi olacak :))
Sevgiler saygılar efendim..

ali zafer sapci dedi ki...

Teşekkürler

ŞIKELLA dedi ki...

bazen duyarlıyızdır bazende hiç inanılmayacak kadar duyarsız.alışmak çok zor

Adsız dedi ki...

Kaldırımlarda yürürken anlattığınız olayı hemen hemen hepimiz yaşarız. Benim buarada ilgimi çeken: her defasında yapılan her hamlenin karşılıklı aynı yönlere olması tuhaf. Sizin de dediğiniz gibi ben de artık yol almadan sağ tarafta ya da sol tarafta hareket ve hamle yapmadan bekliyorum. Yollarımız arabaları, kaldırımlarımız da insanlar taşıyamoyor artık, yeterli değiller.

Bu güzel paylaşımınızdan dolayı teşekkür ederim. Kaleminize ve emeğinize sağlıklar olsun. Yüreğiniz daim olsun ve hiç susmasın.

Esen kalın.

MAVİ TUTKU dedi ki...

Çok hoş..bende bu sabah buna benzer birşey yaşadım ama benimkiler biraz odun çıktı..sanki yol ve kaldırım onlarınmış gibi dümdüz geldiler üzerime, sanki ben mecburum anında kenara çekilmeye veya yan dönmeye. Bu acaip bir üstünlük savaşımı anlayışımı bende bilemiyorum anlayamıyorum insanlar buna girişecek çiğleştimi bunu düşünmek istemiyorum ama bir tuhaflık var. 3genç karşıdan geliyor, yani kaldırım tam olarak kaplanmış durumda, beni görüyorlar karşılarından gelirken fakat bir mt kalıncaya kadar yol vermek akıllarından bile geçmiyor umursamıyorlar, belkide benim için, kaldırımdan insin boşver diye düşünüyorlar, bunlar 16-17 yaşlarında çocuklar. Ufak birşey gibi ama bence anlayış ve yaklaşım ve gelecek açısından büyük birşey gibi geliyor bana doğrusu..

sufi dedi ki...

Sıradan yol verme eyleminin bu kadar hissedilerek anlatılması konusunda tebriklerimi kabul et lütfen.Hepimiz bu durumlarla karşılaşırız da yazıya dökmek hiç gelmemiştir aklımıza.sevgilerimle.

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''đerkenαя''
Aleyküm Selam. Teşekkürler güzel yorumun için değerli arkadaşım.
Sen yol vermişsin ama karşındakinin efendi efendi yol alası yoktur o an :)) Onun da sana yol veresi gelmiştir. Nasıl benzer anlık olaylar yaşıyoruz günlük yaşantımızda dime?
O sokağa tüküren lama ruhlu insanlar için de bir şeyler yazmak lazım :)))

Teşekkürler

SEvgiler...

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''alizafersapci''

Teşekkürler bizden hocam.

SEvgiler...

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''ŞIKELLA''
İnadına her zaman duyarlı olmaya çalışıyorum kendi adıma.
Şaşırmamak imkansız, yine de duyarsızlık dizboyu :))
Teşekkürler yorumun için.

SEvgiler...

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''Recep Altun''
Hocam Güzel dileklerin için çok teşekkür ederim. ALLAH razı olsun.
Bu olayları hep gözlemlerim ama yazmak şimdiye nasip oldu.
Böyle bir durumla karşılaştığımız zamanlarda sabit kalıp karşıdaki kişinin son hamlesinin beklemek en güzel yol alma biçimidir hocam.
Teşekkürler, Sağlıcakla kalınız...

SAygılar...

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''Onuncu Köyün Adamı''
Hocam insanlar yol vermeyi bile artık lUtüf sayıyorlar.
Duyarlılık ve Anlayış açısından zafiyet geçirilen bir dönemde yaşıyoruz.
Yorumunuz için teşekkür ederim. Aynı şeyleri günlük yaşantımızda benzer bir şekilde yaşamış olmamız ve ortak bir payda da buluşmamız beni çok mutlu etti doğrusu.

SAygılar...

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''sufi''
Üstadım siz tebrik edersiniz de ben almam mı :))
Çok teşekkür ederim değerli yorumunuz için.
Eksik olamayın,Sağlıcakla kalınız...

SAygılar...

Adsız dedi ki...

Salutari, din Romania !

Pabuc dedi ki...

Hayret yorum yazmamışmıyım ben bu yazıya..nasıl unutmuşum :)

Adsız dedi ki...

Esselamünaleyküm. Alemlerin Rabb'inden alemlere Rahmet olarak gönderilen Fahri Kainat Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V.) Peygamberimizin dünyayı şereflendirdiği Mevlid (veladet) Kandilinizi kutlar, alemlere hayırlara vesile olmasını dilerim.

Allah'a emanet olun ve sağlıcakla kalın.

dusunenbalik dedi ki...

Blog sahibi şu an kapsama alanının dışında lütfen daha sonra tekrar deneyiniz :P