SEVGİDEN
DE ÖTE
Buz
gibi alevler içinde beyaz bir gül,
Dikenleri
batmıyor kimseye.
Suspus
olmuş dalda bülbül,
Şikayetini
getirmiyor dile.
Kapkara
geceye doğuyor güneş,
Ay
gökte asılı kalıyor.
Aklım
almıyor hiçbir şeyi…
Karanlık
caddeye yağıyor mavi gökyüzü
Cam
kırıklarının acısı ellerimde,
Sevdan
kadar acıtmıyor canımı.
Elimdeki
sıcaklığınla başlıyor uzaklığın
Sonra
gidiveriyor içimden martılar.
Bir
günah perdesi hep gözlerimde,
Düşüncelerimde
söyleyemediğim sözler.
Sen
beyaz yalanlar söyle bana,
Durma,
söyle hadi.
Geceyi
uyandırmışken dolunay
Kayan
küçük yıldızı yakala.
Sonra
bir dilek tut sessizce,
Gerçekle
düş arasında.
Sarı,
siyah, kızıl eller
Uzanır
boynuma günahlarla.
Rüzgar
eser durur yüzüme yüzüme,
Darmadağınım…
Korkutur
hep gök gürültüleri.
Sığdıramam
kendimi koca şehre.
Zor
gelir bu kıyamet günleri.
Getirmedim
ama yolundan hiçbir gideni,
Karanlıkları
hep bıraktım geceye.
Doğru
belki sevmiyorum seni,
Bu
bendeki sevgiden de öte…
Yazan: Banu Kenber (onaylı)