6 Şubat 2013 Çarşamba

Bu Son...

 
BU SON
 
Her defasında bu son deyip,

Alıyorum kağıdı kalemi elime.

Her defasında bu son deyip,

Uykusuz bırakıyorum gözlerimi.

Bir yaranın sızısındayken,

Yüreğime söz geçmediği gibi,

Gecem gözlerin karasındayken,

Uyku tutmaz ellerimi.

Yine bu son şiirimdir sana,

Ama bilirim çok geçmez üzerinden,

Elimde kalem,

Kağıt masamda,

Karışırken nefesim sigara dumanına,

Bulurum ben yine kendimi.

Yazarım seni göz görmemiş mısralara,

El değmemiş duygularla...
 
Yazan: Banu Kenber