MUTSUZUM LAN !!!

         Söyleyecek çok şey varken, burda sus pus durmak benim de hiç hoşuma gitmiyor ama iştahım kaçtı !
Artık bünyem kaldırmıyor bu kadar düş kırıklığını. 
Ne yapsam olmuyor! Hangi tarafa dönsem farklı bir karamsarlık tablosu zorla seyir alanıma burnunu sokmakta. 
Kendi yasımı tutup karalar bağlıyorum. 
Ruhumun cenazesini yine ben kaldırıyorum!

Bu hayatın başka renk tonları var da ben mi bilmiyorum!

Bir türlü kıramadım şu şeytanın bacağını.
Basiretim mi bağlandı? Kısmetim mi kapandı? Ne bilim arkadaş çözemedim gitti var bu işte bir karın agrısı !
   Kendimle dertleşmekten bıktım! Geçmişi dert edinerek kendi pişmanlığıma yeni dertler eklemekten tükendim! 
İçime keder akıtıp mutsuzluk damıtmaktan sıkıldım. Bıkkınlık geldi yüreğime dert atmaktan, at at da nereye kadar!

ki artık yüreğimde de yer kalmadı. 
Çöplüğe çevirdin lan gül gibi gönül bahçemi ! 
Neyse, nedense  işte ...

Tok açın halinden anlarmı arkadaşım bilmem ama 
mutsuzum ben, her zamankinden fazla mutluluğa açım.Bir oturuşta silip süpürürüm ardımdan atacak bir şey bulamazsın.Zayi etmem hiçbirşeyi, hem gönlüm hemde gönül gözüm aç.Kapılarımı mutluluğa ardına kadar açmış,pusuya yatmış ve ben yine seni bekliyorum!

Mutsuzum be arkadaş!
hemde çok mutsuzum.

Mutsuzum lan !!! 
Var mı ötesi ...