19 Kasım 2009 Perşembe

kararında değil ki kararsızlığım



Kafam karışık,hemde çok! Ne iş yapsam? Başım alıp Nerelere gitsem? Özel sektöre, kapitalist zihniyete istemeden uşaklık etmeye devam mı etsem? Kpss'ye  adam gibi hazırlanıp, az aşım kaygısız başım rolüne mi bürünsem? Sevdiğim işi yapmalıyım diye daha aylarca iş mi arasam? Sırf para için sevmediğim işleri yapıp mutsuzları mı oynasam? Yabanci dilimi geliştirip bundan sonra bana engel olmamasını mı sağlasam? Ya da bunların hepsini bir kenara atıp, vur patlasın çal oynasın diye mekan mekan gezip kendimi mi avutsam? Bunlar kafamı kurcalayan sorulardan sadece birkaç tanesi. Bunların yavruları birde fikir babaları var.Geniş aile yapısına sahip çıkıyorlar. Diğerleri ise ortaya çıkmak için benden karar bekliyor! Karman çorman seyir halinde geziniyor düşüncelerim.Bir ben var sanki benim içimde ama benim gibi değil o  ben , içimde ki ben, benden çok farklı düşünüyor. İçime bişey sormaya korkuyorum hep bir muhalefet  halinde. Melekle şeytanın, iyiyle kötünün, güzelle çirkinin girdabında git geller yaşanıyor içerimde taa şuramda.
Gidiyorum o düşüncelerin peşinden ama tekrar kendime dönmem hayli zaman alıyor. Neden kaynaklanıyor bu sorular? Neden bu ruh haline bürünüyorum? Neden hep soruları soran taraf ben oluyorum? Sonra yine sorular soruyorum kendime,cevap bulamadıklarımı zihnimde pasife çekiyorum.
Sonra içimdeki melekle şeytan iyiyle kötü tekrar bir oraya bir buraya çekiştiriyor beni. Kararsızlık ne kötü bir hastalıkmış! Aman yarabbim. Nerden yakalandım bu illete bırakmıyor yakamı, Bulaşıcımı,bulaştırır mı? yoksa ayak üstü geçer mi? En büyük kararsızlığım henüz karar almamış olmamdır.Alamadığım kararlardan neden hep mesul tutuluyorum ki! Bi kararım olsaydı sonuçlarına katlanmazmıydım? İthal ediyorum cepten yiyorum ama bir türlü güncelleyemiyorum düşüncelerimi.
Kararsızlık sen ne karamsar bişeymişsin ya!  Bırak artık yakamı!!! Hayatımda artık sana yer yok! terki diyar ol benliğimden. Bu kadar yüzsüz olmana da inan hiç gerek yok!
 umarım ki çok geç olmadan bir karar verdiğimde  , kafamdaki sorularımı işaretleriyle, geri dönmemek ve hiç birşeye dönüştürmemek üzere çöpe atıyor olacağım...


4 yorum:

Pabuc dedi ki...

vahhh vahhh iyi insandı SÖZÜN ÖZÜ 'nü de kaybettik :P
Bu da geçerrrr ...herşey gibi...

Yasemin Ünsal dedi ki...

En son geçen pazar dersaneden çıkınca, bugün otobüsle gideyim dedim. Otobüs gelmedikçe de "dolmuş durağına mı yürüsem" deyip durdum. İlerleyen dakikalarda kararsızlığıma küfretmeye başladım. Sonra "en kötü karar kararsızlıktan iyidir" deyip otobüs durağını terkettim. Otobüs geliyor mu diye arkama bakmayı da gururuma yediremiyorum bu arada. Rezil şeydir kararsızlık ve sonrasında aldığınız hiç bir karar içinize sinmez. Hep bir "?" kalır zihinlerde...

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''papuç''
Çok geç oldu ama :)) yorumun için teşekkürler.
bu da geçer. Neler geçmiyor ki?

SEvgiler...

SÖZÜN ÖZÜ - SALİH YILDIRIM dedi ki...

''Yasemin Ünsal''

Kararsızlık çok kötü bir şey gerçekten!
Bende aynı derten muzdaribim ve seni çok iyi anlıyorum :))
En kötü karar bile bazen kararsızlıktan iyidir.
Bir gün nefes alıp aldıktan sonra acaba geri versem mi diye kararsız kalıcam diye de korkuyorum heaa :))
Güzel yorumun için teşekkürler.

SEvgiler...